به نقل از «قدس آنلاین»

پرونده آب هیرمند نیازمند صراحت در دیپلماسی و پرهیز از کلی‌گویی است

تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۸۰۵۸۹

نشست دوحه که در روزهای گذشته و با حضور نمایندگان ۲۵ کشور جهان و نماینده‌ای از سوی جمهوری اسلامی ایران برگزار شد. آنچه که در این نشست مشهود بود موضع مستقل دولت ایران در قبال دولت امارت اسلامی و منافع ملت افغانستان بوده  و این رویکرد مبتنی بر درک عمیق واقعیات و الزاماتی است که منافع مردم و حکومت افغانستان توأمان در آن مستتر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ایران در مسئله افغانستان از موضع ایجابی و مشفقانه با طالبان مواجه شده است و این برخلاف موضع‌گیری سخت و بی ثمر غرب و همپیمانانش در منطقه است. نگاه غربی‌ها به افغانستان جنسیت زده است که منافع و امنیت این مملکت برایش اولویت نیست. ما در مسئله افغانستان به نگاهی جامع نیاز داریم. طبیعتاً حل مشکلات افغانستان بدون حضور نماینده طالبان بی نتیجه است. پیش از آغاز نشست اخیر دوحه آقای آنتونی گوترش دبیرکل سازمان ملل در توییتی مدعی شده باید برای کمک به میلیون‌ها نیازمند اقداماتی انجام شود و موضوع اشتغال زنان را پیش می‌کشد، باید از حاضران در اجلاس پرسید اگر شما دغدغه ملت افغانستان و حقوق بشر دارید، پس چرا نمایندگان افغانستان و افرادی مثل سهیل شاهین مسئول دفتر طالبان در دوحه در اجلاس حضور نداشتند. نکته دیگر آنکه چرا با لغو تحریم از اموال مردم این کشور زمینه ساز بازگشت ثبات به این کشور نمی‌شوند؟ در مسئله افغانستان شاهد تکرار استانداردهای دوگانه و بازی‌هایی هستیم که اگر منافع غرب و آمریکا را تأمین نکند در نهایت همه گفت وگوها را به بن بست می‌رساند. با این اوصاف چندان دور از انتظار نیست که نشست یک‌جانبه دوحه هم بی‌ثمر باشد؛ چراکه سخن و اهداف کشورهای منطقه با خواست طرف غربی از این برنامه‌ها بسیار فاصله دارد. اگر پرونده افغانستان از مسیر سیاست همسایگی، تعامل کشورهای اسلامی با محوریت کشورهای هوشمندی مثل ایران پیگیری شود، رسیدن به جواب محتمل‌تر است. البته کشورهای منطقه باید منصفانه و با درک شرایط افغانستان وارد شوند. باید با همگرایی نسبت به مهار مشکلات در این کشور از جمله خطر تروریسم نگاه کرد. اینکه گفته می‌شود افراد حاکمیت قبلی به سیستم برگردند، شاید این رویکرد منطقی نباشد، اما اگر اولویت، دخیل شدن همه اقوام در قدرت و برقراری ثبات در تصمیم گیری‌ها باشد و از این گزاره حمایت شود، به تدریج نتیجه بخش خواهد بود. واژه دولت فراگیر نباید وسیله وقت‌کشی طرف‌های خارجی شود که وضعیت افغانستان را درک نمی کنند. ایده صحیح این است که دولت‌های خارجی اگر می‌خواهند فشار بیاورند، در گفت وگو با دولت افغانستان باشد و نه در مواجهه با ملت مظلوم این کشور. غرب، آمریکا و متحدانش در حال حاضر مردم افغانستان را هدف تحریم قرار می‌دهند. اقدامات بلندمدت، میان‌مدت و کوتاه‌مدت منطقه‌ای و جهانی باید موجب آزاد شدن ۲/۵ میلیارد دلار دارایی گروکشی شده ملت افغانستان نزد کشورهای غربی شود و این ایده می تواند ثمر بخش باشد. اگر پرونده افغانستان به صورت گام به گام حل نشود، پرونده‌های مثالی زیادی به چالش می‌خورد. از جمله این پرونده‌ها مطالبات آبی ایران و منابع آبی هیرمند است. با توجه به داده‌های مطرح شده، خوشبخانه سفیر ایران در افغانستان گفته است مسئله در حال حل و فصل است و در سال پیش‌رو آب جاری خواهد شد. مسائل سیاسی هم می‌تواند روی این قضیه سایه افکند. اگر مناسبات منطقه‌ای رشد کند، امید است این پرونده‌ها به مشکل برنخورد. البته بارندگی و خشکسالی و این مسائل هم دخیل است، اما راه حل اصلی، تعامل گام به گام است. آب هیرمند یکی از اولویت‌های روابط ما با افغانستان است و باید با دیپلماسی تعامل‌محور با خواسته‌های روشن و پرهیز از کلی‌گویی سیاسی تا حصول نتیجه پیش برویم. 

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: افغانستان یادداشت تحلیل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۸۰۵۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با دیپلماسی فعال منطقه‌ای ایران خط لوله صلح با وجود کارشکنی آمریکا در حال ساخته شدن است

به زعم کارشناسان فروش نفت و گاز در شرایط تحریم اقتضاهای خاص خودش را دارد. البته به طور کلی بازاریابی برای فروش نفت و گاز کشور تخصص خاصی می طلبد، اما این امر در شرایط تحریم اهمیت بیشتری پیدا می کند.

واقعیت این است که طی سال های اخیر صادرات نفت و گاز کشور با محدودیت هایی روبرو شد. دولت سیزدهم و وزارت نفت تلاش خود را در راستای به اجرا گذاشتن یک دیپلماسی انرژی فعال در منطقه به منظور فروش گاز به همسایگان در دستور کار قرار دادند.

یکی از مهم ترین تلاش های دولت که اخیراً به اجرا گذاشته شده است، تلاش در راستای احیای خط لوله گاز ایران-پاکستان-هند است. اخیراً اخباری مبنی بر از سرگیری ساخت خط لوله در بخش پاکستانی منتشر شد. این خبر بسیار خوش حال کننده است، زیرا موفقیت کشورمان را در این حوزه نشان می دهد. در صورتی که این خط لوله با موفقیت تکمیل شود و بتوانیم اسلام آباد را متقاعد کنیم که از ایران گاز مورد نیاز خود را تأمین کند، اتفاقات خوبی به لحاظ صادرات گاز برای کشورمان رخ می دهد.

 محمدصادق مهرجو، کارشناس ارشد انرژی در ارتباط با دیپلماسی انرژی به اجرا گذاشته شده در دولت سیزدهم تصریح کرد: از ابتدای شروع به کار این دولت اقدامات خوبی در زمینه روابط ما با کشورهای همسایه در حوزه انرژی اعم از نفت، گاز و فرآورده شروع شد.

وی ادامه داد: در سال 1400 بدهی های کشور به ترکمنستان انجام شد. این موضوع از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بود. طی سال های قبل از آن به بهانه عدم پرداخت بدهی ها، جریان گاز ترکمنستان به کشور ما قطع شد.

این کارشناس انرژی خاطرنشان کرد: شمال شرق کشور در قسمت انتهایی خطوط لوله گاز در کشور قرار دارند و با افت فشار در این بخش روبرو هستیم. در زمستان 1401 به خاطر برداشت زیاد از خطوط لوله در مسیر گازرسانی و افت فشار در بخش های پایانی، دچار قطع گاز در مناطق شمال شرق کشور شدیم.

مهرجو گفت: در این شرایط، به دلیل سرمای زیاد، جریان گاز ترکمنستان به کشور ما نیز قطع بود و با مشکلات عدیده ای همچون تعطیلی پایتخت و مسائل دیگر روبرو شدیم.

وی ادامه داد: بعد از اتفاقاتی که در سال 1401 رخ داد، دولت به دنبال انعقاد یک قرارداد پایدار انتقال گاز به کشورمان از ترکمنستان برآمد. همچنین قرارداد سوآپ با آذربایجان امضا کردیم. بعد از شیطنت های سیاسی که آذربایجان انجام داد، تحرکات خوبی انجام دادیم. از یک طرف پیام قدرت کشور را به آذربایجان مخابره کردیم و از طرف دیگر توسعه روابط تجاری از طریق مبادلات انرژی را پیگیری کردیم.

این کارشناس انرژی خاطرنشان کرد: آذربایجان صادرکننده گاز است اما به دلیل قراردادهایی که در زمینه ال ان جی با دیگر کشورها دارد، واردکننده گاز نیز محسوب می شود. وزارت نفت با دیپلماسی فعال انرژی که به اجرا گذاشت، توانست به سوآپ گاز از ترکمنستان به آذربایجان بپردازد. به نحوی که روزانه به واردات 7 میلیون متر مکعب گاز از ترکمنستان پرداختیم و 1 میلیون متر مکعب از آن را به آذربایجان صادر کردیم.

مهرجو خاطرنشان کرد: قرارداد قدیمی ای در زمینه سوآپ گاز و برق با ارمنستان داشتیم. به جمهوری نخجوان هم گاز صادر می کنیم که رقمش بالا نیست و زیر 1 میلیون متر مکعب است. عمده ترین شرکای کشور در زمینه صادرات گاز ترکیه و عراق محسوب می شوند که تعهد صادراتی روزانه بین 70 تا 80 میلیون متر مکعبی گاز با آن ها داریم.

وی ادامه داد: خط لوله صلح مبنی بر صادرات گاز از ایران به پاکستان که تا هندوستان نیز کشیده می شود، در دستور کار قرار گرفت. تحت تأثیر فشارهای سیاسی آمریکا و رقبای ما در منطقه این خط لوله به نتیجه نرسید. اما در جریان قرار گرفته ایم که قرار است با پیگیری های صورت گرفته از طرف کشورمان، پاکستان بخش مربوط به خودش را از این خط لوله تکمیل کند. به این ترتیب، با پیگیری مستمر دیپلماسی فعال منطقه ای در حوزه انرژی توانستیم که به تمدید قرارداد گازی عراق برسیم، سوآپ گاز از ترکمنستان را از سر بگیریم و خط لوله صلح با وجود کارشکنی آمریکا، در حال ساخته شدن است و با این اقدامات بستری برای تبدیل شدن کشورمان به هاب گازی منطقه فراهم خواهد شد.  

زهرا طوسی